Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Απο σήμερα στην θερινή ώρα!!

 Άλλαξε σήμερα τα ξημερώματα η ώρα,και έτσι πλέον πήγαμε μια ώρα μπροστά!Απο 3:00 πήγε 4:00 ...Προσέξτε λοιπόν μην μπερδευτείτε σε ενδεχόμενα ραντεβού σας!!Καλό καλοκαίρι να έχουμε !!

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Ο ξεσηκωμός της Πάτρας το 1821.....

Το Κάστρο της Πάτρας περί το 1829
Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 βρήκε την Πάτρα, (Παλαιαί Πάτραι, την εποχή εκείνη), πρωτεύουσα της Αχαΐας, με ιδιαίτερη μητρόπολη, να είναι μια αναπτυγμένη πόλη με αξιόλογο εμπορικό λιμένα με κατ΄εξοχή ελληνικό πληθυσμό, Επτανήσιους, λιγότερο Τούρκους και ελάχιστους Αλβανούς, αποτελώντας και έδρα προξενείων του Μωριά όπως της Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας.

Ιστορικό της εξέγερσης

Αμέσως μετά το ξέσπασμα της επανάστασης στα Καλάβρυτα που γενικεύτηκε στις 21 Μαρτίου του 1821 με την κατάληψη της πόλης, άρχισε να εκδηλώνεται ένας έντονος αναβρασμός στην πόλη της Πάτρας με απειλές κατά των Ελλήνων. Στις 22 Μαρτίου, κατ΄ άλλους 23, Τούρκοι εξαγριωμένοι αφού μετέφεραν την προηγουμένη τις οικογένειές τους στο κάστρο της πόλης και ενισχυόμενοι από 150 ομοεθνείς τους από το φρούριο του Ρίου, που προηγουμένως οι τελευταίοι είχαν μεταβεί σε κάποιο ρακοπωλείο και σκότωσαν τον ρακοπώλη[1] ξεχύθηκαν στην πόλη και πυρπόλησαν την οικία του προεστού Ι. Παπαδιαμαντοπούλου βάζοντας φωτιά και στα γύρω οικήματα, τρομοκρατώντας τον ελληνικό πληθυσμό. Ταυτόχρονα τα κανόνια του κάστρου άρχισαν να βάλουν κατά της μητρόπολης και άλλων σημείων της Άνω πόλης με αποτέλεσμα ν΄ ακολουθήσει ένα χάος.[2]
Τότε μερικοί θαρραλέοι Πατρινοί με αρχηγούς τον ηρωικό τσαγκάρη Π. Καρατζά, και τους Επτανήσιους Βαγγέλη Λιβαδά, (έμπορος), και Νικόλαο Γερακάρη, (φαρμακοποιός), βγήκαν στους δρόμους και κυνήγησαν τους Τούρκους υποχρεώνοντάς τους να κλειστούν στο κάστρο. Ο δε άμαχος πληθυσμός κυρίως γυναικόπαιδα, έτρεχε στη "Ντογάνα" (=Τελωνείο) μπαίνοντας στη θάλασσα μέχρι το λαιμό ζητώντας να σωθεί από τα ελλιμενισμένα εκεί πλοία.
Με ιδιαίτερη ζωντάνια και υποβλητικότητα των δραματικών εκείνων εξελίξεων που συνέβαιναν στην Πάτρα περιγράφει στο ημερολόγιό του ο εκεί τότε πρόξενος της Γαλλίας Φρανσουά Πουκεβίλ που μόνο ως προς την ημερομηνία έναρξης έχει τεθεί θέμα διαφωνίας με τους ιστορικούς. Γράφει λοιπόν ο Πουκεβίλ[3]:
«Πάτρα 4 Απριλίου, (δηλαδή 23 Μαρτίου 1821), το βράδυ στις 6. Η φωνή της ελευθερίας ακούεται, φωτιά έχει αρχίσει μέσα στην πόλη... Ο αέρας που σπρώχνει τις φλόγες, μας απειλεί με γενική πυρκαϊά! Ο ήλιος έχει δύσει μέσα από ένα πέπλο κοκκινωπών καπνών... Ο πάταγος των σπιτιών, που γκρεμίζονται, οι αλλεπάλληλες κανονιές από το κάστρο, το σφύριγμα και η έκρηξη μερικών βομβών, οι φωνές των γυναικών και παιδιών, πάνω από 500, που έχουν προσφύγει στο γαλλικό προξενείο, σκορπίζουν παντού την σύγχυση και τον τρόμο. Ο ουρανός, σαν πύρινος θόλος μας φωτίζει με ένα φως μαυροκίτρινο. Η ταραγμένη θάλασσα μοιάζει να κυλά κύματα από αίμα, και το μεγαλύτερο μέρος από τα πλούτη της Πάτρας συσσωρεύονται στα δωμάτιά μου».
Στο μεταξύ ο Νικόλαος Λόντος κάλεσε τον Παλαιών Πατρών Γερμανό Γ΄ που ήταν στα Καλάβρυτα[4], καθώς και όλους τους οπλαρχηγούς της περιοχής, να σπεύσουν με τις ομάδες τους προς βοήθεια των Πατρινών. Έτσι τις ημέρες που ακολούθησαν άρχισαν να συρρέουν στην Πάτρα οπλισμένοι χωρικοί με τους αρχηγούς τους και να παίρνουν μέρος στον Αγώνα της πολιορκίας του Κάστρου.

Ορκωμοσία αγωνιστών

Την επομένη των παραπάνω γεγονότων (στις 23 Μαρτίου, κατ΄ άλλους στις 24 Μαρτίου) κατέφθασαν στην Πάτρα οι πρόκριτοι με τις ομάδες τους Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, ο Ανδρέας Λόντος, ο Μπενιζέλος Ρούφος, ο Ανδρέας Ζαΐμης, ο Σωτήριος Θεοχαρόπουλος, ο Επίσκοπος Κερνίτσης και Καλαβρύτων Προκόπιος και ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ΄ επικεφαλής πολυάριθμων επαναστατών, περίπου 1000, όπου και ο τελευταίος, στήνοντας έναν σταυρό στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, όρκισε τους παραπάνω αγωνιστές. Στο τέλος της τελετής εκείνης φέρεται να ακούσθηκαν οι ζητωκραυγές "Ελευθερία ή Θάνατος" καθώς "Και στην Πόλη να δώσει ο Θεός".
Την είσοδο του Γερμανού στην Πάτρα την 25 Μαρτίου επικεφαλής χιλιάδων ενόπλων αναφέρουν προς τους προϊσταμένους τους και οι πρόξενοι της Σουηδίας-Νορβηγίας και της Ολλανδίας στην Πάτρα. Ο πρώτος αναφέρει ότι ο Γερμανός και άλλοι προύχοντες "ενεφανίσθησαν και πάλιν" (την 25/3) χωρίς να εξηγείται εκεί τί εννοεί. Ο πρόξενος της Ολλανδίας αναφέρει ότι την ίδια μέρα οι επαναστάτες εχάραξαν σταυρό στην πλατεία του Αγ. Γεωργίου με τις λέξεις “Νίκη ή θάνατος”.[5]
Ο πίνακας του Βρυζάκη: Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλογεί την σημαία της επανάστασης.
Κατ' άλλες πηγές της εποχής η εν λόγω ορκωμοσία έγινε την 25η Μαρτίου του 1821 (όπως είχε οριστεί από την Φιλική Εταιρεία) στην Μονή της Αγίας Λαύρας. Ιστορικοί του 20ου αιώνα αμφισβητούν αυτό το γεγονός (βλέπε λεπτομέρειες στο άρθρο Δοξολογία στην Αγία Λαύρα). Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι η ορκωμοσία στην Αγία Λαύρα ναι μεν είναι πραγματικό γεγονός, αλλά πραγματοποιήθηκε όχι την 25 Μαρτίου αλλά την 17 Μαρτίου 1821, και ασφαλώς είναι το γεγονός που ενέπνευσε το 1851 τον εθνικό ζωγράφο Θ. Βρυζάκη να φιλοτεχνήσει τον περίφημο πίνακά του με θέμα την ορκωμοσία των αγωνιστών. Άλλωστε στον πίνακα αυτό ο Π. Πατρών Γερμανός ευλογεί τη σημαία της Επανάστασης μπροστά στην Ωραία Πύλη μικρού ναού, και όχι στην ύπαιθρο όπως έγινε στην περίπτωση της Πάτρας. Όσοι απορρίπτουν την άποψη αυτή τείνουν να ταυτίζουν ακόμα και τα πρόσωπα που απεικονίζονται στο συγκεκριμένο πίνακα με κάποιους από τους πρωταγωνιστές του ξεσηκωμού της Πάτρας. Έτσι λοιπόν σύμφωνα με ανώνυμο παρατηρητή στον πίνακα διακρίνονται από αριστερά προς τα δεξιά, πρώτος ο Μπ. Ρούφος να ορκίζεται υψώνοντας το χέρι, δίπλα του ο Λόντος φέροντας τη σημαία, (που είχε υψώσει στο Αίγιο), πίσω τους διάφοροι άλλοι Πατρινοί αγωνιστές, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ΄ ευλογώντας τη σημαία, δεξιότερα ο τότε διάκος και μετέπειτα επίσκοπος Πατρών Θεόφιλος, ο επίσκοπος Κερνίτσης και Καλαβρύτων Προκόπιος (μη συλλειτουργών), προ αυτών πιθανώς οι αδελφοί Καλαμογδάρτες και δεξιότερα όλων ο Ανδρέας Ζαΐμης.

Αχαϊκόν Διευθυντήριον - Διακήρυξη

Αμέσως μετά συγκροτήθηκε η πρώτη επαναστατική Αρχή της Αχαΐας, το λεγόμενο "Αχαϊκόν Διευθυντήριον", με σκοπό την φροντίδα του επαναστατικού αγώνα στη ΒΔ. Πελοπόννησο, η οποία και επέδωσε "Προς τους εν Πάτραις προξένους των ξένων επικρατειών" προκήρυξη (μανιφέστο) με ημερομηνία 26 Μαρτίου δια της οποίας τονίζονταν η απόφαση των Ελλήνων "ν΄ απελευθερωθούν ή ν΄ αποθάνουν" και στη συνέχεια ακολουθούσε διεθνής έκκληση για συνδρομή στον ελληνικό Αγώνα. Την διακήρυξη υπογράφουν κατά σειρά οι: Αρχιεπίσκοπος Πατρών Γερμανός, Επίσκοπος Καλαβρύτων Προκόπιος, Ανδρέας Ζαΐμης, Ανδρέας Λόντος, Μπενεζέλος Ρούφος, Παπαδιαμαντόπουλος και Σωτηράκης.
Μετά άρχισε η στενή πολιορκία του κάστρου της Πάτρας στην οποία και διακρίθηκαν εκτός των παραπάνω αγωνιστών οι Πατρινοί Π. Καρατζάς, οι αδελφοί Κουμανιώτες, ο Ν. Λόντος, οι Καλαμογδάρτες κ.ά.
Την διακήρυξη αυτή αναφέρει στους ανωτέρους του και ο Άγγλος πρόξενος Φ. Γκρην και μεταγράφει στο ιστορικό δοκίμιο που έγραψε επί των γεγονότων αυτών[6]. Σημειώνεται ότι και οι Τούρκοι ζήτησαν από τους προξένους της Πάτρας την επέμβασή τους προκειμένου να συνετίσουν τους Έλληνες και να παραδώσουν τα όπλα, μάταια όμως, εκτός του Άγγλου προξένου Φίλιπ Γκρήν, που διευκόλυνε τα μέγιστα στην έλευση τουρκικών δυνάμεων για την αποκατάσταση της τάξης.

Εξέλιξη

Μνημείο για την ελληνική επανάσταση(1821-1830).
Λίγο μέρες αργότερα στις 3 Απριλίου (Κυριακή των Βαΐων) και με υπόδειξη του Άγγλου προξένου, κατέφθασε στην Πάτρα ο Τούρκος στρατηγός Γιουσούφ Σέρεζλης ο οποίος και έλυσε την πολιορκία που επιχειρούσαν οι Έλληνες στο κάστρο ενώ ακολούθησε αυτόν στη συνέχεια ο Μουσταφά μπέης που κατευθύνθηκε προς το Αίγιο και την Τριπολιτσά. Επαναλήφθηκαν κάποιες περιορισμένες χρονικά πολιορκίες του κάστρου μέχρι τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Στη συνέχεια ακολούθησαν τον επόμενο χρόνο εντονότερα γεγονότα από τον Θ. Κολοκοτρώνη που αφορούσαν ευρύτερη περιοχή και όχι το κάστρο. Κατόπιν αυτών η Πάτρα, αν και επαναστάτησε σχεδόν πρώτη, παρέμεινε υπό την κυριαρχία των Οθωμανών σε όλη τη διάρκεια της Επανάστασης, μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 1828 που παραδόθηκε από τους Τούρκους τελευταία, στο γαλλικό στράτευμα του Ν.Μαιζών.
Γεγονός είναι ότι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης επιθυμούσε μετά την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς την απελευθέρωση ολόκληρης της Πελοποννήσου και βέβαια της Πάτρας. Η κυβέρνηση ήθελε να τον ορίσει αρχηγό της πολιορκίας, αλλά οι τοπικοί άρχοντες δεν το δέχονταν. Όμως, τον χρειάστηκαν τον Φεβρουάριο του 1822, όταν ο τουρκικός στόλος αποβίβασε χιλιάδες στρατό στην πόλη της Πάτρας. Γρήγορα, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης συγκέντρωσε 6.000 στρατό και κατάφερε να περιορίσει όλους τους Τούρκους στο κάστρο, στην περίφημη μάχη του Γηροκομείου.
Το οριστικό τέλος της πολιορκίας έφερε η ήττα του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου στο Πέτα και η εκστρατεία του Δράμαλη στην Πελοπόννησο.

Παρατηρήσεις

  • Μετά από τις παραπάνω δυναμικές κινητοποιήσεις στην Πάτρα δεν ακολούθησε καμία άλλη τοπική δραστηριότητα ή οργάνωση του Αγώνα στην περιοχή τόσο της πόλης όσο και ευρύτερα, στην Αιγιαλεία και τα Καλάβρυτα (περιοχές που ήταν ήδη ελεύθερες). Το δε Αχαϊκόν Διευθυντήριον, ειδικά μετά τη μάχη του Λάλα επισκιάσθηκε από την Πελοποννησιακή Γερουσία. Εικάζεται ότι αμέσως μετά τα παραπάνω συμβάντα θα έφθασε στο Ρωσικό Προξενείο της Πάτρας είδηση περί της αποκήρυξης του Α.Υψηλάντη από τον Τσάρο καθώς και ο αφορισμός του από τον Πατριάρχη, από την οποία να προκλήθηκε απογοήτευση και ανησυχία, που όμως, όπως αποδείχθηκε, γρήγορα ξεπεράστηκαν από την ορμή που είχαν πάρει ήδη οι επαναστατικές κινητοποιήσεις.
  • Προς τιμή του Παλαιών Πατρών Γερμανού Γ΄ έχει ανεγερθεί σπουδαίος ανδριάντας του επί μαρμάρινου βάθρου στην πλατεία Ψηλά Αλώνια της Πάτρας.Πηγή:Βικιπαίδεια.

Τσάμικος - Χατζηδάκις,Γκάτσος.....


Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Eαρινή ισημερία!



Έλαβε χώρα η εαρινή ισημερία

Η άνοιξη άρχισε και επίσημα σήμερα, πιο πρόωρα σε σχέση με άλλες φορές.




Η 'Ανοιξη ξεκίνησε και επίσημα σήμερα το πρωί με την εαρινή ισημερία, πιο πρόωρα σε σχέση με άλλες φορές. Οι αστρονόμοι ορίζουν την ισημερία, που σηματοδοτεί την έναρξη της άνοιξης, ως η στιγμή όπου ο Ήλιος λάμπει ακριβώς κάθετα πάνω από τον Ισημερινό της Γης, ενώ αμέσως μετά «μεταναστεύει» αργά προς τα βόρεια, φέρνοντας σιγά-σιγά το καλοκαίρι στο βόρειο ημισφαίριο, όπου ανήκει και η Ελλάδα.Φέτος η εαρινή ισημερία έλαβε χώρα στις 05:14 ώρα Γκρίνουιτς της 20ής Μαρτίου, σύμφωνα με το Scientific American και το Space.com, ενώ για την Ελλάδα, όπου υπάρχει διαφορά δύο ωρών, η άνοιξη έκανε την εμφάνισή της και τυπικά στις επτά και τέταρτο σήμερα το πρωί.
Η ημερομηνία της εαρινής ισημερίας δεν είναι σταθερή. Αν και πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η άνοιξη συνήθως αρχίζει στις 21 Μαρτίου, στην πραγματικότητα, όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία, στη διάρκεια του 20ού αιώνα αυτό συνέβη μόνο στα 36 από τα συνολικά 100 έτη, κυρίως στις αρχές και τα μέσα του προηγούμενου αιώνα. Παρόλα αυτά έχει διαμορφωθεί η κοινή πεποίθηση ότι παραδοσιακά η άνοιξη ξεκινά στις 21 Μαρτίου. Στην Ευρώπη η τελευταία φορά που η άνοιξη μπήκε στις 21 Μαρτίου, ήταν το 2007, ενώ η επόμενη θα αργήσει πολύ, αφού αυτό θα ξανασυμβεί το 2102.
Μία άλλη παρεξήγηση είναι ότι οι τέσσερις εποχές του έτους διαρκούν ακριβώς το ίδιο, δηλαδή 90 μέρες η κάθε μία. Όμως η διάρκεια των εποχών επίσης ποικίλει και για το 2012, στο βόρειο ημισφαίριο, έχει ως εξής: Χειμώνας 88,99 μέρες, 'Ανοιξη 92,76 μέρες, Καλοκαίρι 93,65 μέρες και Φθινόπωρο 89,84 μέρες. Έτσι, φέτος οι θερμότερες μέρες της άνοιξης και του καλοκαιριού είναι κατά 7,75 μέρες περισσότερες από τις πιο κρύες του φθινοπώρου και του χειμώνα.
Η διάρκεια της άνοιξης μειώνεται διαχρονικά περίπου κατά ένα λεπτό το χρόνο και του χειμώνα κατά μισό λεπτό αντίστοιχα. Το καλοκαίρι «κερδίζει» το λεπτό που χάνει η άνοιξη και το φθινόπωρο επωφελείται από το χαμένο μισό λεπτό του χειμώνα. Ο χειμώνας είναι η πιο σύντομη εποχή του έτους και, καθώς συνεχίζει να μειώνεται, αναμένεται να φθάσει στην ελάχιστη διάρκειά του (88,7 μέρες) περίπου το έτος 3500.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΜΠΕ

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Η Ιστορία του χαρταετού!

Την Καθαρή Δευτέρα έχουμε το έθιμο του πετάγματος του χαρταετού. Από που όμως προέρχεται το συγκεκριμένο έθιμο;
Ο χαρταετός φαίνεται να πέταξε για πρώτη φορά γύρω στο 200 π.Χ στην Κίνα και τη Μαλαισία. Εκεί κατασκευάστηκαν οι πρώτοι χαρταετοί από μετάξι και μπαμπού και μάλιστα με τη μορφή που έχουν ως επί το πλείστον μέχρι σήμερα στις χώρες αυτές, με τη μορφή του δράκου. Στη συνέχεια οι χαρταετοί πήγαν στην Κορέα και την Ιαπωνία όπου και εμπλουτίστηκαν με περισσότερα σχέδια. Στην Ευρώπη ήρθαν γύρω στο 1400 μ.Χ από ευρωπαίους εξερευνητές που ταξίδευαν στην Ασία. Κατά τους δυο Παγκόσμιους πολέμους χρησιμοποιήθηκαν ως συσκευές παρατήρησης.
Σήμερα κάθε χώρα έχει τα δικά της έθιμα  γύρω από το πέταγμα του χαρταετού. Στην Κίνα θεωρείται ιεροτελεστεία από την κατασκευή του εως και το πέταγμά του και μάλιστα διοργανώνονται διαγωνισμοί κάθε χρόνο για τον καλύτερο χαρταετό (από άποψη κατασκευής αλλά και από άποψη πετάγματος). Στην Οσάκα της Ιαπωνίας, κάθε χρόνο, την πέμπτη ημέρα του Μαίου, οι μικροί Ιάπωνες περιμένουν  το Κοντομόνο—χι ή αλλιώς τη Μέρα των Παιδιών. Εκείνη την ημέρα, οι οικογένειες που έχουν μικρούς γιους συνηθίζουν να ανεμίζουν στον κήπο πολύχρωμες κορδέλες και πελώριους χαρταετούς σε σχήμα κυπρίνου, που τους έχουν δέσει σ’ ένα μεγάλο στύλο από μπαμπού μ’ έναν ανεμόμυλο στην κορυφή του.Ωστόσο, μια από τις πιο εντυπωσιακές γιορτές  πραγματοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στη Βόρεια Ινδία στη γιορτή “Basant”. Ηγιορτή γίνεται για την υποδοχή της άνοιξης κάθε Φεβρουάριο στο  Πακιστάν. Πρόκειται για ένα ξέφρενο γλέντι, το οποίο προσμένουν με μεγάλη ανυπομονησία μικροί και μεγάλοι. Σε αυτή τη γιορτή, όλοι λαχταρούν να κατακτήσουν με τον χαρταετό τους τον ουρανό, πράγμα που θα τους εξασφαλίσει η χρήση των πιο καλών υλικών, και ιδιαίτερα του ανθεκτικότερου σπάγγου, ο οποίος επικαλύπτεται με σκόνη γυαλιού. Μαζί με τα υλικά, αυτό που καθορίζει τη νίκη είναι  οι επιδέξιοι χειρισμοί που γίνονται κυρίως από τις ταράτσες των σπιτιών. Στην Ελλάδα οι χαρταετοί κατασκευάζονταν από παιδιά με ή χωρίς τη βοήθεια των μεγάλων με απλά υλικά όπως χαρτί, καλάμι ή λεπτό πηχάκι, σπάγγο και εφημερίδες και με περισσεύματα από τις αποκριάτικες κορδέλες.
Τα ονόματα των χαρταετών στις διάφορες χώρες:
Αγγλία: kite το όνομα ενός υπέροχου πουλιού
Ιαπωνία: τακο που σημαίνει χταπόδι (από τους πολλούς σπάγγους που κρέμονται από αυτόν)
Μεξικό: papalote που σημαίνει πεταλούδα
Γερμανία: Drachen που σημαίνει δράκος
Ελλάδα: χαρταετός, Θράκη: πετάκι, Επτάνησα: φύσουνα
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ  ΧΑΡΤΑΕΤΟΥ.
Ο  χαρταετός  είναι  μια  κατασκευή  με  ελαφριά  υλικά  που  σκοπό  έχει  να  πετά  ψηλά  στον  ουρανό  με  τη  βοήθεια  του  αέρα.
Η  χειροποίητη  κατασκευή  του  στην  Ιαπωνία  και  την  Κίνα, είναι  μια  πραγματική  ιεροτελεστία.
Αρχικά  ο  χαρταετός  κατασκευαζόταν  με  ξύλινο  σκελετό  και  χαρτί. Στην  εποχή  μας  κατασκευάζονται  είτε  από  ξύλο, είτε  από  πλαστικό  και  ντύνονται  με  πλαστικό. Δεν  λείπουν  βέβαια  και  οι  χειροποίητοι  που  είναι  φτιαγμένοι  με  καλάμια. Στη  χώρα  μας  το  πιο  παραδοσιακό  σχήμα  που  έχουν  είναι  με  εξάγωνο  σκελετό.

Τα  βασικά  στοιχεία  ενός  χαρταετού είναι :  ο  κεντρικός  άξονας ή ραχοκοκαλιά, γύρω  από  τον  οποίο κατασκευάζεται  ο  χαρταετός, οι  βοηθητικοί  άξονες που  τοποθετούνται  σταυρωτά  πάνω  από  τον  κεντρικό  άξονα.  Το  χαρτί  (συνήθως  με  ζωηρές  αποχρώσεις)  ή  το  πλαστικό  που  ντύνουμε  τον  χαρταετό  πρέπει  να  μην  είναι  και  πολύ  λεπτό  γιατί  με  την  αντίσταση  του  στον  αέρα  θα  σχιστεί.
Για  να  πετάξει  ο  χαρταετός  πρέπει  να  τρέξει  κάποιος  λίγο  και  να  τον  αφήσει, ενώ  ο  δεύτερος  που  κρατά  την  καλούμπα  (σχοινί)  πρέπει  να  αφήνει  συνεχώς  σχοινί. Αν  ο  αέρας  είναι  καλός  σύντομα  θα  τον  δείτε  να  χορεύει  στον  ουρανό.Πηγή:.kindykids.gr

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

Πατρινό Καρναβάλι!!! Μια ιστορία κεφιού που κρατά 182 χρόνια!!!



συνεισφορά στην εξέλιξη του θεσμού θεωρείται πως είχαν οι Επτανήσιοι

Αφετηρία του Πατρινού Καρναβαλιού υπήρξε ο πρώτος αποκριάτικος χορός, μετά την απελευθέρωση, που δόθηκε το 1829 στην οικία του εμπόρου Μωρέττη.

Ρόλο στη δημιουργία του φέρονται να είχαν οι γαλλικές δυνάμεις του στρατηγού Μεζόν, οι οποίες στάθμευαν στην πόλη μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Θεωρείται δηλαδή ότι μετέφεραν τα αποκριάτικα έθιμα της πατρίδας τους.

Καθοριστική συνεισφορά στην εξέλιξη του θεσμού θεωρείται πως είχαν οι Επτανήσιοι, οι οποίοι συνέρρευσαν στην Πάτρα μετά την ένωση των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα το 1864.

Η εμφάνιση των πρώτων καρναβαλικών αρμάτων τοποθετείται χρονικά στη δεκαετία του 1870. Στην ίδια δεκαετία, το 1872, οικοδομείται με συνεισφορές πλούσιων σταφιδέμπορων το θέατρο "Απόλλων" και φιλοξενεί αποκριάτικους χορούς, όπως ακριβώς και σήμερα.

Το 1880, την ημέρα του Αγίου Αντωνίου, κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες μπούλες, ομάδες μεταμφιεσμένων που τριγυρίζουν στις γειτονιές και με χιουμοριστική διάθεση κάνουν πλάκα σε φίλους, γνωστούς αλλά και αγνώστους.

Ακολουθεί η εποχή της Μπελ Επόκ και στη συνέχεια οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις που αποδυναμώνουν το θεσμό. Το 1950 ξαναγεννιέται.

Οι πρωτοπόροι μουσικοί όμιλοι "Ορφέας" και "Πατραϊκή Μαντολινάτα" έχουν τα ηνία της προσπάθειας. Το Πατρινό Καρναβάλι επιστρέφει στη ζωή των Πατρινών αλλά και όλων των Ελλήνων, ιδίως όμως όσων είχαν την οικονομική δυνατότητα (κυρίως εύποροι Αθηναίοι) να ταξιδέψουν στην Πάτρα για να συμμετάσχουν στο Καρναβάλι, όπως και στα περίφημα μπουρμπούλια.

Την ίδια περίοδο ο ελληνικός κινηματογράφος αποτυπώνει στιγμιότυπα του Καρναβαλιού σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.

Το 1966 το Καρναβάλι τίθεται σε νέες βάσεις. Ο δημοσιογράφος Νίκος Μαστοράκης φέρνει στην Πάτρα το "Κυνήγι του Κρυμμένου Θησαυρού", στο οποίο παίρνουν μέρος 94 Πατρινοί και επισκέπτες με τα αυτοκίνητά τους.

Πρώτη νικήτρια αναδεικνύεται η ομάδα ενός φίλου του Καρναβαλιού από τη Θεσσαλονίκη του Άλκη Στέα, ο οποίος θα δεχτεί να παρουσιάσει το παιχνίδι την επόμενη χρονιά.

Έτσι, ο αείμνηστος πια Στέας γίνεται για δεκαετίες ο θρυλικός παρουσιαστής του Καρναβαλιού, το οποίο μπαίνει σε κάθε ελληνικό σπίτι από τις τηλεοπτικές συχνότητες της ΕΡΤ

Το 1974 ξεκινά η σύγχρονη φάση του Καρναβαλιού, οι καρναβαλιστές πείθονται να εγκαταλείψουν τα αυτοκίνητά τους και να παρελάσουν πεζή στους δρόμους..Πηγή:http://www.tampouloukia.gr

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Ημέρα της Γυναίκας: Γιορτάστηκε πρώτη φορά το 1909

 

Από το 1909 η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου.

Καθιερώθηκε για να τιμήσει μια μεγάλη εκδήλωση διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία.

Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπάθειας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων. Πηγή:NewsIt.gr

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Το έθιμο της Τσικνοπέμπτης.......

Aπό τα παλιά χρόνια οι διάφορες Καρναβαλίστικες εκδηλώσεις φτωχών  και πλουσίων, άρχιζαν από την Τσικνοπέμπτη, δηλαδή την Πέμπτη ημέρα της εβδομάδος πριν από την Κυριακή της Απόκριας.... Η Τσικνοπέμπτη είναι μια ετήσια τελετή, της οποίας η αρχή χάνεται μέσα στους αιώνες. Η ημέρα που τρώγεται κρέας. Τσικνοπέμπτη είναι η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου,οι τρεις εβδομάδες που συμπεριλαμβάνονται στο τριώδιο είναι, η Απολυτή, η Απόκρεω και η Τυροφάγος. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας (Απολυτή) σταματούσε η συνηθισμένη νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής, ενώ στη δεύτερη εβδομάδα (απόκρεω) ίσχυε η νηστεία, έτσι η Τσικνοπέμπτη αποκτούσε ιδιαίτερη σημασία και εθεωρείτο εορτάσιμη ημέρα και το τραπέζι ήταν γιορτινό.

Η λέξη Τσικνοπέμπτη προέρχεται από τις λέξεις "τσίκνα" (η μυρωδιά του καμένου ψημένου κρέατος) και "Πέμπτη". Στις μέρες μας η Τσικνοπέμπτη θεωρείται η αρχή της αποκριάς.

Πήρε το όνομα Τσικνοπέμπτη από τις τσίκνες, μυρωδιές, που βγαίνουν από τα αναμμένα κάρβουνα όταν ψήνουν σουβλάκια, χαλλούμια, ρέγγες, λουκάνικα, λούντζες. Έτσι οι τσίκνες γεμίζουν την ατμόσφαιρα του χωριού ή της γειτονιάς. Και τούτο γίνεται εν όψει της Μεγάλης Σαρακοστής, όπου αρχίζει μεγάλη νηστεία για τη Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση του Χριστού.

Κατά το έθιμο την Τσικνοπέμπτη συγγενικές ή και φιλικές, οικογένειες μαζεύονται σε ένα σπίτι και το ρίχνουν στο γλέντι, στο χορό και στο τραγούδι και στο τσούγκρισμα των ποτηριών με την ευχή υγεία και καλό Πάσχα να φτάσουμε. Η Τσικνοπέμπτη βρίσκεται στο μέσο των 3 εβδομάδων του εορτασμού του καρναβαλιού. Πρόκειται για την Πέμπτη της 2ης εβδομάδας, της Κρεατινής.

Γιορτάζεται την Πέμπτη που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα. Είναι ημέρα χαράς αλλά και προετοιμασίας για τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς, καθώς η σαρανταήμερη περίοδος της Σαρακοστής πριν το Πάσχα πλησιάζει. Την μέρα αυτή επιβάλλεται από το έθιμο το ψήσιμο κρέατος στα κάρβουνα.Πηγή:music.net.cy



Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Καλώς μας ήρθες Άνοιξη!!!

Άνοιξη (Θ. Τρουπής)

Νάτη, η άνοιξη προβάλλει
με χαρές κι αγάπες πάλι.

Γεια σου, λέλεκα λεβέντη,
π' έστησες στη στέγη γλέντι.

Γάμοι, κρόταλα κι αντάρα
με την Άνοιξη κουμπάρα.
Σήμερα το χελιδόνι
τη φωλίτσα τους τελειώνει κι αύριο με τη χελιδόνα
θα φορέσουν αρραβώνα.
Παίζουνε βιολιά τ' αηδόνια
και κοτσύφια τα τρομπόνια.
Οι γαλιάντρες στα κλαρίνα,
στα κρουστά η βατραχίνα.
Κούκου! Ο κούκος το λαλεί!
μύριους γάμους ευλογεί.